کفایت دیالیز در بیماران مراجعه کننده به مرکز همودیالیز آبادان

اهداف: با توجه به روشن نبودن وضعیت کیفیت دیالیز در آبادان، این پژوهش به­ منظور بررسی میزان کفایت دیالیز در بیماران مراجعه کننده به مرکز همودیالیز شهرستان آبادان در سال 1386 انجام شد.   روش­ها: این پژوهش مطالعه ­ای توصیفی مقطعی است و جامعه مورد مطالعه، تمامی بیماران مراجعه­ کننده به مرکز همودیالیز شهرستان آبادان در سال 1386 بودند که بیش از سه ماه از آغاز دیالیز آنها می­ گذشت. اطلاعات از طریق چک ­لیست گردآوری شد. به­ منظور تعیین کفایت دیالیز از مقیاس kt/v و urr و نیز برای بررسی وضعیت تغذیه­ ای از معیار pcr استفاده شد. در نهایت، داده­ ها با استفاده از نرم­ افزار spss 13 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.   یافته­ها: میانگین کلی kt/v برابر 0.21±0.9 و کمترین و بیشترین میزان آن به­ ترتیب 0.2 و 1.27 بود . میانگین کلی urr نیز 10±53 درصد و کمترین و بیشترین مقدار آن 14 و 70% بود. میانگین کلی pcr برابر 0.18±0.79 و کمترین و بیشترین میزان آن 0.35 و 1.26 بود. بین میزان kt/v و urr با جنس، سن، ساعات دیالیز در هفته و نوع صافی ارتباط معنی­ داری مشاهده نشد. بین kt/v و pcr با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون ارتباط آماری معنی ­داری به دست نیامد (0.14=p).   نتیجه­گیری: با توجه به بی کفایتی دیالیز در 97.8% بیماران، انجام تحقیقات وسیع­ تر به­ منظور شناخت علل آن ضروری به ­نظر می­ رسد. همچنین، با توجه به اهمیت اندازه ­گیری درست میزان اوره برای سنجش کفایت دیالیز توصیه می­ شود که در سایر مراکز نیز از روش جدید به­ کار گرفته ­شده در این مقاله استفاده شود.